Het is hier even een tijd stil geweest na mijn marathon. Ik heb er persoonlijk nog best wel een nasleep van gehad. Natuurlijk heb ik er van genoten en ben ik enorm trots op mezelf dat ik de marathon heb uitgelopen, maar het heeft zeker ook zijn mindere punten op dit moment. Na mijn marathon had ik op school direct mijn tentamens, hier was ik totaal niet op voorbereid. Daarnaast had het ook een enorme mentale nasleep. Ik kon niet meer in mijn ritme komen en had erg veel moeite om het hardlopen weer op te pakken en mijn voeding weer op de rails te krijgen.
De afgelopen maand is een wirwar geweest van emoties en gevoelens. Ik heb super trots op mezelf dat ik die hele marathon heb uitgelopen. Het was echt een geweldige ervaring, die echt onbeschrijfelijk is. Het heeft ook zeker een keer punt gehad, ik heb maand geen idee gehad wat ik met mijzelf aan moest. Ik had de marathon gelopen, ik heb mijn doel behaalt en nu?? Het leven voelde op een één of andere manier een beetje doelloos. Ik kon mezelf niet meer motiveren om überhaupt maar iets te gaan doen. Ik deed dingen omdat het moest en niet omdat ik er plezier in had. Dit zijn natuurlijk de aller slechtste gedachtes die je maar kunt hebben. Dat je iets doet omdat het moet en niet omdat je het graag wilt en plezier in hebt. Het sporten ging me iedere training meer tegenstaan en daarnaast kreeg ik mijn voeding ook niet meer onder controle.
Al deze aspecten zorgde er voor dat ik in een negatieve cirkel terecht kwam. Daarnaast liet de weegschaal ook weer cijfers zien, die ik al maanden misschien al wel een jaar niet had gezien, maar dan in de verkeerd richting. Ik was weer flink aan het uitdijen.. Het was ook niet alleen de weegschaal die mij hiermee confronteerde, maar ook mijn kleding begon strakker te zitten. Ik betrapte mezelf er weer op om alleen maar losse kleding aan te trekken en vaak het zelfde omdat mijn andere kleding gewoon te strak zat en dus niet comfortabel zat. Dit heeft mij echt een maand lang de grond in getrapt en ik zakte er alleen maar dieper in weg, ik zag afgelopen maand echt even geen manier meer om alles weer in mijn oude ritme te krijgen.
Na meerdere pogingen om weer mijn oude ritme op te pakken (die allemaal mislukte) was ik er helemaal klaar mee. Ik ben weer een gesprek met mijn ouders aangegaan, mijn ouders steunen me in alles wat ik doe en beslis op dit gebied. Mijn ouders zagen ook wat er met mij aan de hand was, maar wisten ook niet goed wat ze er mee moesten. Ik voelde me verdrietig, dik en mijn zelfvertrouwen was weer flink gezakt. Na een lang gesprek met mijn ouders over dit onderwerp, heb ik mezelf weer een beetje op track gekregen. De eerste twee weken deed ik weer kei hard mijn best, maar de weegschaal bleef maar omhoog gaan. Zoals eerdere pogingen van afgelopen 1,5 maand waarin dit gebeurde gaf ik het weer op. Alleen op dit moment besloot ik om kei hard door te gaan en niet op te geven. Afgelopen week heb ik de weegschaal eindelijk weer eens naar beneden zien gaan. Dat geeft echt z'n goed gevoel, want dat zijn de momenten waarom het weer even duidelijk wordt waarom je het doet.
Ik merk alleen dat ik nog steeds niet helemaal lekker in mijn ritme zit en niet goed weet wat ik moet. Ik heb geen inspiratie, ik weet echt niet wat ik moet eten of wat ik wil trainen. Ik ben echt leeg.... Daarom heb ik afgelopen maand besloten om in juni met Personal Body Plan te starten. 1 juni zal er een nieuw hoofdstuk in mijn weg naar een gezonder en fitter leven open gaan. Dit ga ik ook niet alleen doen, ik ga dit samen met mijn geweldige broertje doen!
Ik zal jullie vanaf juni dan natuurlijk op de hoogte houden over mijn belevenissen van Personal Body Plan. Ik kijk er echt heel erg naar uit. Ik volg al zo veel mensen die dit doen en ik lees ook iedere keer met heel veel plezier alle berichten en verhalen die geplaatst worden. Ik kan niet wachten tot het 1 juni is om met nieuwe ideeën en inspiratie aan de gang te gaan.
Al deze aspecten zorgde er voor dat ik in een negatieve cirkel terecht kwam. Daarnaast liet de weegschaal ook weer cijfers zien, die ik al maanden misschien al wel een jaar niet had gezien, maar dan in de verkeerd richting. Ik was weer flink aan het uitdijen.. Het was ook niet alleen de weegschaal die mij hiermee confronteerde, maar ook mijn kleding begon strakker te zitten. Ik betrapte mezelf er weer op om alleen maar losse kleding aan te trekken en vaak het zelfde omdat mijn andere kleding gewoon te strak zat en dus niet comfortabel zat. Dit heeft mij echt een maand lang de grond in getrapt en ik zakte er alleen maar dieper in weg, ik zag afgelopen maand echt even geen manier meer om alles weer in mijn oude ritme te krijgen.
Na meerdere pogingen om weer mijn oude ritme op te pakken (die allemaal mislukte) was ik er helemaal klaar mee. Ik ben weer een gesprek met mijn ouders aangegaan, mijn ouders steunen me in alles wat ik doe en beslis op dit gebied. Mijn ouders zagen ook wat er met mij aan de hand was, maar wisten ook niet goed wat ze er mee moesten. Ik voelde me verdrietig, dik en mijn zelfvertrouwen was weer flink gezakt. Na een lang gesprek met mijn ouders over dit onderwerp, heb ik mezelf weer een beetje op track gekregen. De eerste twee weken deed ik weer kei hard mijn best, maar de weegschaal bleef maar omhoog gaan. Zoals eerdere pogingen van afgelopen 1,5 maand waarin dit gebeurde gaf ik het weer op. Alleen op dit moment besloot ik om kei hard door te gaan en niet op te geven. Afgelopen week heb ik de weegschaal eindelijk weer eens naar beneden zien gaan. Dat geeft echt z'n goed gevoel, want dat zijn de momenten waarom het weer even duidelijk wordt waarom je het doet.
Ik merk alleen dat ik nog steeds niet helemaal lekker in mijn ritme zit en niet goed weet wat ik moet. Ik heb geen inspiratie, ik weet echt niet wat ik moet eten of wat ik wil trainen. Ik ben echt leeg.... Daarom heb ik afgelopen maand besloten om in juni met Personal Body Plan te starten. 1 juni zal er een nieuw hoofdstuk in mijn weg naar een gezonder en fitter leven open gaan. Dit ga ik ook niet alleen doen, ik ga dit samen met mijn geweldige broertje doen!
Ik zal jullie vanaf juni dan natuurlijk op de hoogte houden over mijn belevenissen van Personal Body Plan. Ik kijk er echt heel erg naar uit. Ik volg al zo veel mensen die dit doen en ik lees ook iedere keer met heel veel plezier alle berichten en verhalen die geplaatst worden. Ik kan niet wachten tot het 1 juni is om met nieuwe ideeën en inspiratie aan de gang te gaan.
RSS Feed